Geofysisch onderzoek spoort risicovolle zandlagen op voor aannemer
Een aannemer gaat diep graven in de Nieuwe Driemanspolder en wil graag weten wat het risico is op kwel en ongewenste grondwaterstromingen. Medusa laat met geofysisch onderzoek precies zien waar die risicovolle zandlagen liggen.
De Nieuwe Driemanspolder tussen Zoetermeer en Leidschendam wordt de komende jaren ingericht als locatie voor waterberging bij piekbelasting. Naast waterberging wordt de polder ingericht als natuur- en recreatiegebied. In het projectgebied, met een totale oppervlakte van 350 hectare, vinden graafwerkzaamheden plaats en worden watergangen als een toevoerkanaal aangelegd.
Zandlagen zijn risico voor kwel en grondwaterstromen
De bodem in het gebied bestaat uit meest kleiige en venige holocene afzettingen op zandige pleistoceen. Dit zandige pleistoceen zit op een redelijk uniforme diepte van circa 10 meter onder het maaiveld. In het Holocene pakket komen af en toe zandige lagen (voormalige kreken of geulen) voor. Deze zandlagen zijn mogelijk een risico voor kwel en ongewenste grondwaterstromen op de locaties waar diep gegraven moet worden.
Medusa is door de aannemerscombinatie de Dijkencombi gevraagd om met deze zandlagen met geofysisch onderzoek in kaart te brengen. In eerste instantie heeft de grondradar de ligging van de zandlichamen in de bovenste 3 meter in kaart gebracht. Later is langs de geplande kade nog een meting uitgevoerd met een EM-systeem om dieper liggende zandlichamen in kaart te brengen. Met dit onderzoek zijn de risicogebieden duidelijk aangetoond. De aannemer kan op die locaties extra maatregelen aanbrengen tegen ongewenst grondwaterstromingen.
Indrukwekkende patronen van gelaagdheid
In de grondradarprofielen werden soms indrukwekkende patronen van gelaagdheid aangetroffen, zoals onderstaande radarprofiel dat een set van scheve gelaagdheden bestaande uit een afwisseling van zand en kleilaagjes laat zien. Een kenmerkend patroon voor een getijdeafzetting in een verplaatsende geul.
